Rüzgarın Getirdiği

Metin Denizmen'in yazdığı, bir kitabın arasında bulunan şiirini sizlerle paylaşmak isterim...

Dün gece, yosun kokulu

Bir rüzgar getirdi seni bana,

Seni kokladım, yoksul evimin penceresinde

Sabaha dek.

Sapından kopmamış, dağ çiçekleri gibi

Buruk buruk, taze tazeydi kokun,

Ve belki de Sen dün gece,

Benim kaderimde bir noktaydın,

Sondun,

Yıldızlar parıldamasın artık

Güneş, gökyüzü, evren neme gerek

Bundan böyle bütün türkülerinde

Rüzgarların,

Adımız geçecek.

Dudaklarımda tanrı yoktu,

Yatmıyordu kollarında aşkım,

Korkmuştum.

Dün gece yosun kokulu

Bir rüzgar getirdi seni bana

Affet beni, yüz kere bin kere affet!

Unutmuştum…

Metin Denizmen

Etiketler Şiir
Yorumlar
Kalan Karakter 800
Ayşegül Nezir
Özlem, eskilerden bir esinti Duygulandım, tanıdığım, aklıma kazınan ilk donanımlı insandı, metin denizmen. Hayrandım ses tonuna, ağır ağır konuşurdu, ve de sesinin rengine. Annemin yaşamı boyunca dilinden düşürmediği arkadaşı oldu, metin abi, o da hayrandır, belkide platonik bir durum söz konusuydu. Yaşanmamış yıllar ve anılar, hala belleğinde taptaze duruyor. Üzülüyorum bazen, yaşanmamışlıklara. Erken gidiş oldu, doyamadık, Çok güzel bir şiir, teşekkürler fethi abi, paylaştığın için, Sevgiler
Cüneyt Çevik
Tek kelimeyle muhteşem,Yazanın eline sağlık,,
Gülây Tangöze
Metin ağbinin şiirini okurken adeta yosun kokusunu hissettim. Mekanı Cennet olsun onu tanımış şanslılardan idim. Kaleminin kuvvetini her zaman bilirdik. Çok özel bir insan idi.