Kariyerimiz çocuklarımızı nasıl etkiler?

Hangi çalışan ebeveyn, çocuğunun futbol maçlarını, gösterilerini kaçırdığı için kendini suçlu hissetmedi? İşyerinde son dakika program değişiklikleri olduğunda küçük çocuğunuzu bir anlamda yaraladığınızdan endişelenmeniz normaldir.

İşimiz çocuklarımızın hayatlarını nasıl etkiliyor? Yaklaşık yirmi yıl önce, Drexel Üniversitesi'nden Jeff Greenhaus ve Stewart D. Friedman, yaşları 25 ile 63 arasında değişen yaklaşık 900 iş profesyoneli ile yapılan bir ankette, iş ve aile hayatı arasındaki ilişkiyi araştırdı ve hayatın bu iki yönünü nasıl tanımladığımızı açıkladılar. Toplumumuzdaki ruh sağlığı sorunlarına haklı olarak artan ilginin ışığında, çocukların duygusal yaşamlarının ebeveynlerinden nasıl etkilendiğine dair bazı bulgulara yeniden bir göz atmaya değer.

Bulgular, çocukların ebeveynlerinin “teknoferans” olarak da bilinen dijital olarak dikkatlerinin dağılmasından ve iş yerinde stresin aile hayatı üzerindeki zararlı etkilerinden nasıl olumsuz etkilendiklerine dair orijinal araştırmamızdan bu yana gözlemlenenleri açıklamaya yardımcı oluyor.

Ebeveyn istihdamının çocuklar üzerindeki etkisine ilişkin araştırmaların çoğu; annelerin çalışıp çalışmadığı, ebeveynlerin tam veya yarı zamanlı çalışıp çalışmadığı, ebeveynlerin işte geçirdikleri süre ve çocukların yaşamları boyunca ebeveyn istihdamının zamanlaması üzerine. Ancak bu araştırma zamanın ötesine geçti ve ayrıca işin içsel deneyimine de baktı: Kariyer ve ailenin önemi hakkında ebeveyn değerleri, işin aile hayatına psikolojik müdahalesi, kariyere duygusal katılımın derecesi, çalışma koşulları hakkında takdir ve kontrol.

Ebeveynlerin kariyerlerinin tüm bu yönlerinin, çocukların zihinsel sağlıklarının temel göstergeleri olan davranış sorunları gösterme derecesi ile ilişkili olduğu bulundu. Bunlar, örgütsel psikolojideki diğer araştırmalarda kullanılmayan çocuk gelişimi araştırma literatüründe bir standart olan Çocuk Davranışı Kontrol Listesi ile ölçüldü. Ne yazık ki bugüne kadar, ebeveynlerin iş deneyimlerinin (işte geçirilen zamanın değil) çocukların ruh sağlığı üzerindeki spesifik etkileri, bu alandaki araştırmalar için hala bir öncelik olmamıştır. Öyle olmalı, çünkü bu, çalışmanın önemli sağlık sonuçları doğurabileceği başka bir yoldur. İşte bazı önemli noktalar.

Hem anneler hem de babalar için, çalıştıkları süre ne olursa olsun, ebeveynler ailenin önce gelmesi gerektiğine inandıklarında çocukların duygusal sağlıklarının daha yüksek olduğu bulundu. Ebeveynler çalışmayı bir meydan okuma, yaratıcılık ve keyif kaynağı olarak önemsediğinde, harcanan zamana bakılmaksızın çocukların daha iyi durumda olduklarını görüldü ve şaşırtıcı olmayan bir şekilde, ebeveynler fiziksel olarak onların yanında olabildiğinde çocukların daha iyi durumda oldukları bulundu.

Babaları, uzun saatler çalışsalar da çalışmasalar da, kariyerlerine psikolojik olarak aşırı derecede dahil olmuşlarsa, çocukların davranış sorunları gösterme olasılıkları daha yüksekti. Ve bir babanın işinin aile ve dinlenme zamanı üzerindeki bilişsel müdahalesi yani, babanın dijital cihazındayken farkedilir şekilde bulunmayan psikolojik uygunluğu veya varlığı, aynı zamanda duygusal ve davranışsal sorunları olan çocuklarla da bağlantılıydı. Öte yandan, bir baba işinde iyi performans gösterdiği ve işinden memnun olduğu ölçüde, çocukları, ne kadar süredir çalıştığından bağımsız olarak, yine nispeten daha az davranış problemi göstermekteydi.

Kariyer planlaması yaparken nelere dikkat etmeli?Yanlış kariyer planlaması, mutsuzluğa, zorlanmaya ve başarısızlığa neden olabilir. Bu nedenle, kendinizi ve yapmak istediğiniz işi iyi tanımalı, yol haritanızı doğru çizmelisiniz.

Anneler için ise işyerinde otorite ve sağduyu sahibi olmak, zihinsel olarak daha sağlıklı çocuklarla ilişkilendirilmiştir. Yani, çalıştıkları sırada kendilerine ne olduğu konusunda anneleri kontrol sahibiyse çocukların bundan yararlandığı bulundu.

Ayrıca, ev işlerine çok fazla değil de kendilerine zaman ayırmaları, çocuklar için olumlu sonuçlarla ilişkilendirildi. Bu sadece annelerin evde mi yoksa işte mi olduğu meselesi değil, iş dışı zamanlarında evdeyken ne yaptıklarıdır. Anneler, kendilerine bakabilmeleri için çocuklarıyla birlikte olmasaydı, çocukları üzerinde hiçbir olumsuz etki olmazdı. Ancak anneler ev işleriyle meşgul oldukları ölçüde, çocukların davranış problemleriyle kuşatılma olasılığı daha yüksekti.

Bu araştırmayı yürütüldüğünden beri babalar ve anneler için geleneksel roller kesinlikle değişiyor. Ama yine de, kadınların ebeveyn sorumluluklarının psikolojik yükünü daha fazla taşıması söz konusu. Araştırma, ek ev işleri yerine kendilerine bakmak için zaman ayırmanın annelerin çocuklarına bakma kapasitelerini güçlendirdiğini gösterdi. Ve babalar, çocuklarına psikolojik olarak yanlarında olduklarında ve yetkinlik duyguları ve esenlikleri çalışmalarıyla güçlendirildiğinde daha sağlıklı deneyimler sağlayabilirler.

Bu araştırmadaki iyi haber şu ki, bir ebeveynin çalışma hayatının bu özellikleri, en azından bir dereceye kadar onların kontrolündedir ve değiştirilebilir. Çalışmada, ebeveynlerin çalışmak ve çocuk bakımı için harcadıkları zamanın (ekonomik ve endüstri koşulları ışığında genellikle bir şeyler yapmak çok daha zor olan değişkenler) çocukların zihinsel sağlığını etkilemiyor. Dolayısıyla, eğer kariyerlerimizin çocuklarımızın ruh sağlığını nasıl etkilediğini önemsiyorsak, kariyerlerimize verdiğimiz değere odaklanabilir ve çocuklarımıza fiziksel ve psikolojik olarak bir arada olmak için yaratıcı yollar deneyebiliriz.

Başarılı bir kariyer için bu önerileri değerlendirinOfiste mutlu bir ortamda çalışmak ve kariyerinizde başarılı adımlarla ilerlemek için bu önerileri değerlendirin.

Yorumlar