Bir miras hikayesi

İstanbul’un Anadolu yakasında eski bir yerleşim. Mahallede 2-3 katlı binalar, bahçeli evler var. Çoğu aile birbirini tanıyor. Yaklaşık 15 yıl önce büyük bir firma mahallenin tamamı için kentsel dönüşüm oluşumunu başlatıyor. Ancak projenin büyüklüğü, ailelerle anlaşmadaki hukuksal sebeplerle bir türlü başlamıyor inşaat.

130 dönüm arazi üzerine yaklaşık 2 bin konut, 2 kat alışveriş merkezi ve üzeri deniz manzaralı dairelerden oluşuyor. Sahile çok yakın. Proje, sosyal alanlar, yüksek teknoloji ve çoğu dairenin deniz manzarası olacak şekilde planlanmış. Daire fiyatlarının, proje henüz başlamadan piyasanın çok üzerinde olacağı konuşuluyor. 15 yıl içinde çocuklar büyüyor, birçoğu çoluk çocuğa kavuşuyor. Ve nihayet bu yıl inşaatın başlaması için tören düzenleniyor.

Size bu mahallede yaşanan bir ailenin kardeşler arasında yaşadığı problemden bahsetmek istiyorum. 2 kız, iki erkek kardeş. Şu an her biri 50-60 yaş aralığında. Baba, kızlar evlenirken ev almaları için yardım etmiş. Erkekler aile apartmanında babalarına ait altlı üstlü iki dairede oturuyor. Anne ve baba yıllarca iki erkeğin yanında dönüşümlü kalıyorlar. Tapu babanın üzerine. Tüm çocuklarına söylediği şu: Daireler oğlanların, kızlara evlenirken, ev sahibi olurken yardım ettim. Kardeşler kendi aralarında çok iyi anlaşıyorlar. Eşleri arasında da hiçbir problem yok. Yıllarca örnek aile olarak gösteriliyorlar. Hepsi babalarının yazılı olmayan mirasına saygı gösteriyor. 10 yıl önce baba vefat ediyor. Anne oğlanlarla kalmaya devam ediyor. Yine herkes çok iyi. Kızlar ara sıra annelerini yanına alıyor. Maksimum bir hafta.

2 dairenin tapusu 5 paya bölünüyor. 2 kız, 2 oğul ve anne. Baba sözlü olarak evleri oğullarına bıraktığı halde, oğullar, ablalarımız arasında problem olmaz tapular aynı kalsın diyor. Hepsi aynı fikirde... “Nasıl olsa kentsel dönüşümde yeni tapu çıkacak, masrafa gerek yok” diyorlar. Ve sonunda ‘inşaat başlayacak’ denildiğinde, kızlar “Burası çok değerlendi, biz de dairelerden hak istiyoruz” diyorlar. “Evler yıkıldığında kira yardımını kardeşlerimiz alsın ama evlerden hak istiyoruz” diyorlar.

Evler yapıldığında 2 tane 125 metrekare olması gerekirken toplam pay 5’e bölüneceği için 55 metrekareye düşüyor. Kardeşler birbirine giriyor. Araya kardeşlerin çocukları giriyor. Damatlar ise “Kiraya da ortak olacağız” deyip daha fazla sorun çıkarıyor. Erkek kardeşten biri çıkabilecek sorunları yıllar önceden tahmin ettiği için birikim yapmış, tasarruf etmiş, kendisine eşi ile birlikte ev almış. Diğer erkek kardeşin eşi çalışmadığı için kiradalar. Kira yardımı toplam 7 bin TL gibi. Ablalar ortak olduğu için payına 3 bin 500 TL düşüyor.

Türkiye gerçeğinde maalesef her gelir grubundan aileler içinde buna benzer çok fazla örnek var. Tarla, ev, arsa... Birden fazla çocuğu olanlar lütfen hayatta iken vasiyetnamenizi yazılı hazırlayın. Kız erkek ayrımı yapmayın. Kardeşlerin arasına dünya malı girmesin. Dostluk, aile bağı, sevgi iki kuruş eden duvar parçasından çok daha kıymetli ve siz siz olun, kalacak mirasa da, sözlü vaatlere de güvenmeyin. Geleceğinizi yalnızca siz garanti altına alabilirsiniz. Birikim ve yatırım yapmayı ihmal etmeyin. Sizin böyle hikayemiz var mı? Bana yazın, hayat paylaşınca güzel.